رضا ظریفی – روزنامه نگار
شهر تهران به عنوان پایتخت جمهوری اسلامی ایران با معضلاتی دست و پنجه نرم می کند که در دوران مدیریتی شهرداران مختلف وجود داشته اند. از این جمله می توان به ترافیک، آلودگی هوا، بافت های فرسوده و البته کمبود فضاهای سبز و تفریحی اشاره کرد. اگرچه در طول سال های 84 تا 96 اقدامات بسیاری برای توسعه فضای سبز، بوستان های منطقه ای و محلی انجام شد اما هنوز مناطقی از شهر هستند که با معضل کمبود فضای سبز عمومی مواجه هستند. منطقه 13 یکی از این محدوده های پایتخت است که با وجود محله و خیابانی چون نیروی هوایی ماهیت نظامی آن بیشتر به چشم می آید. این منطقه با وجود مناطق نظامی و پادگان های مربوط به نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران دارای پهنه های وسیع نظامی است که البته در میان بافت شهری قرار گرفته اند و نیز شهروندان امکان استفاده از این اماکن را ندارند.
این مساله و معضل ناشی از کمبود فضای سبز عمومی را اهالی محلههای اطراف این پادگانها بهتر و بیشتر درک می کنند. یکی از محدوده های نظامی سابق که همچنان دیوارهای خاکستری و بدریخت آن را محصور کردهاند مربوط به محدوده ای است که پیش از این مربوط به صنایع جنگ افزار سازی وزارت دفاع بوده است و حد فاصل بزرگراه امام علی تا خیابان محوی و نیز خیابان پیروزی تا خیابان افسری آذر قرار گرفته است. این محدوده که بناهای متروکی نیز دارد ظرفیتی قابل توجه برای تبدیل شدن به یکی از بوستانهای زیبای تهران را دارد. این در حالی است که بناهای موجود می توانند تبدیل به سرانه های فرهنگی و اجتماعی مورد نیاز در قالب سرای محله، کلینیک گل و گیاه، سالن ورزشی و … باشد. البته این خواسته اهالی در حالی همچنان برآورده نشده که از حدود دو سال قبل سیم خاردارهای مربوط به محوطه نظامی از روی دیوارها برداشته شده و گفته میشود حتی زمین مورد نظر نیز آماده تحویل به شهرداری تهران است. اما اینکه چرا این امر تاکنون محقق نشده است سئوال بسیاری از اهالی محلههای اطراف این محدوده است که مسئولی از مدیریت شهری در این باره پاسخی نداده است.
اما درخواست دیگر این است که اگر شهرداری تهران فعلا بنایی برای تبدیل این محل به بوستان شایسته و درخور اهالی منطقه 13 تهران ندارد، حداقل دیوارهای اطراف این مجموعه را با طراحی، رنگ آمیزی و نورپردازی مناسب تزئین کند تا کمی از سختی و هراس شب های کوچه های اطراف این پادگان متروک بکاهد.
